Sagara Pran Talmalala

Ne majasi ne parat maatribhumila, saagara, praan talamalala

Bhumaatechya charanatala tuj dhuta, mi nity paahila hota
Maj wadalaasi any deshi chal jaau, srishtichi wiwidhata paahu
Tin jananihrid wirahashnkitahi jhaale, pari tuwaan wachan tij didhale
Maargajnj swaye mich prishthhi waahin, twari taya parat anin
Wishrwasalo ya taw wachani mi, jagadnubhawayoge banuni mi
Taw adhik shakt uddharani mi, yein tware, kathun sodile tijala
Saagara, praan talamalala …

Shuk pnjari wa hiran shiraawa paashi, hi fasagat jhaali taisi
Bhuwirah kasa satat saahu ya pudhati, dash disha tamomay hoti
Gunasumane mi wechiyali ya bhaawe, ki tine sugndha ghyaawe
Jari uddharani, wyay n tichya ho saacha, ha wyarth bhaar widyecha
Ti amrawrikshawatsalata re, nawakusumayuta tya sulata re
To baal gulaab hi ata re, fulabaag mala, haay, paarakha jhaala
Saagara, praan talamalala …

Nabhi nakshatre bahut, ek pari pyaara maj bharat bhumicha taara
Prasaad ithe bhawy, pari maj bhaari aichi jhopadi pyaari
Tijawin nako raajy, maj priyasaacha wanawaas tichya jari wanicha
Bhulawine wyarth he ata re, bahujiwalag gamate chitta re
Tuj saritpate ji sarita re, tadwirahaachi shapath ghaalito tujala
Saagara, praan talamalala …

Ya fenamishen hasasi nirdaya kaisa, ka wachan bhngisi aisa
Twatswaamitwa saanprat ji mirawite, bhiuni ka angl bhumi te
Manmaatela abal mhanuni fasawisi, maj wiwaasana te deti
Tari anglabhumi bhayabhita re, abala n maajhi hi maata re
Kathil he agastis ata re, jo achamani ek kshani tuj pyaala
Saagara, praan talamalala …

ने मजसी ने परत मातृभूमीला । सागरा, प्राण तळमळला

भूमातेच्या चरणतला तुज धूतां । मीं नित्य पाहिला होता
मज वदलासी अन्य देशिं चल जाऊ । सृष्टिची विविधता पाहू
तइं जननी-हृद् विरहशंकितहि झालें । परि तुवां वचन तिज दिधलें
मार्गज्ञ स्वयें मीच पृष्टि वाहीन । त्वरित या परत आणीन
विश्वसलो या तव वचनी । मी
जगदनुभव-योगे बनुनी । मी
तव अधिक शक्त उद्धरणी । मी
येईन त्वरें कथुन सोडिलें तिजला । सागरा, प्राण तळमळला

शुक पंजरिं वा हरिण शिरावा पाशीं । ही फसगत झाली तैशी
भूविरह कसा सतत साहु यापुढती । दशदिशा तमोमय होती
गुण-सुमनें मी वेचियली या भावें । कीं तिने सुगंधा घ्यावें
जरि उद्धरणी व्यय न तिच्या हो साचा । हा व्यर्थ भार विद्येचा
ती आम्रवृक्षवत्सलता । रे
नवकुसुमयुता त्या सुलता । रे
तो बाल गुलाबही आता । रे
फुलबाग मला हाय पारखा झाला । सागरा, प्राण तळमळला

नभिं नक्षत्रें बहुत एक परि प्यारा । मज भरतभूमिचा तारा
प्रासाद इथे भव्य परि मज भारी । आईची झोपडी प्यारी
तिजवीण नको राज्य, मज प्रिय साचा । वनवास तिच्या जरि वनिंच्या
भुलविणें व्यर्थ हें आता । रे
बहु जिवलग गमतें चित्ता । रे
तुज सरित्पते ! जी सरिता । रे
त्वद्विरहाची शपथ घालितो तुजला । सागरा, प्राण तळमळला

या फेन-मिषें हससि निर्दया कैसा । का वचन भंगिसी ऐसा?
त्वत्स्वामित्वा सांप्रत जी मिरवीते । भिउनि का आंग्लभूमीतें
मन्मातेला अबल म्हणुनि फसवीसी । मज विवासनातें देशी
तरि आंग्लभूमी-भयभीता । रे
अबला न माझिही माता । रे
कथिल हें अगस्तिस आता । रे
जो आचमनी एक क्षणीं तुज प्याला । सागरा, प्राण तळमळला